Co ekonomiści myślą o przyszłości

Książka ta jest ważną i godną szerszego upowszechnienia odpowiedzią na jeden z ważniejszych deficytów życia naukowego i intelektualnego w Polsce, a mianowicie myślenia o przyszłości w sposób twórczy, uporządkowany i zaangażowany zarazem. Z analizy większości opracowań zamieszczonych w tej książce wyłania się wniosek, że trudność określenia przyszłości wynika głównie z niedostatków analizy teraźniejszości i przeszłości, ale także z niedoceniania znaczenia myślenia o przyszłości. Grono znanych polskich ekonomistów podjęło się w niej trudu zaprezentowania najważniejszych problemów, tendencji i wizji rozwoju świata w perspektywie lat 2020-2050. Prezentowana książka jest efektem wspólnej inicjatywy bardzo zasłużonych dla badań związanych z przyszłością Polski i świata instytucji: Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium PAN, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim. Większość ekonomistów, przytłoczonych ciężarem bieżących zadań i problemów, nie poświęca wiele uwagi przyszłości, zwłaszcza tak odległej jak rok 2020 czy nawet 2050. Możemy się o tym przekonać obserwując publikacje naukowe i publicystyczne powstające w ostatnich latach. Tymczasem, jak to dobitnie stwierdziła prof. E. Mączyńska, Prezes PTE i współautorka tego tomu: „na ekonomistach spoczywa niezbywalny obowiązek dbałości o przyszłość.” Autorzy opracowań w tej publikacji omawiają szeroki zakres zjawisk i problemów związanych z przyszłością Polski i świata: tendencji w zakresie postępu technicznego i rozwoju nauki, kwestii metodologicznych w ekonomii, zmiany roli największych państw i gospodarek, ewolucji roli państwa w globalizującej się gospodarce, roli wielkich metropolii, przemian systemu szkolnictwa wyższego i tworzenia się nowego ładu społeczno-gospodarczego w świecie. Autorzy ksiązki zachęcają do twórczego dyskursu naukowego o przyszłości: dyskursu zaangażowanego, opartego zarówno na głębokiej wiedzy, jak i odważnych wizjach. Obecny globalny kryzys gospodarczy szczególnie silnie skłania do rozważań nad przebudową ładu instytucjonalnego świata, w taki sposób aby wzmocnił on nas w procesie kształtowania przyszłości w pożądanym kierunku.