oprac. zbiorowe;



Książka ta stanowi zbiór studiów wybitnych specjalistów polskich, nad problemami ludzi w wieku emerytalnym w Polsce. W ramach tych opracowań autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie; co robić aby w Polsce stworzono atrakcyjne warunki nie tylko dla życia, ale także dla ludzkiego dożywania starości zarówno naszych obywateli, w tym również Polaków, którzy wyemigrowali jak i obywateli innych krajów. Książka ta stanowi odpowiedź na potrzeby wynikające z prognoz demograficznych wzrostu tej grupy ludności w Polsce w ciągu najbliższych 25 lat. Populacja ta wzrośnie o około 4 mln ludzi do 2030roku. Obok systemu emerytalnego szczególną uwagę poświęcono trzem problemom: zmniejszającej się sprawności psychofizycznej, narastającemu poczuciu osamotnienia oraz wielochorobowości. Główną wartością tej książki jest to, że nie ogranicza się do diagnozy tych zjawisk lecz przedstawia zarys programu w celu poprawy warunków życia tej generacji. W roku 2030 populacja, korzystająca z emerytur i rent stanowić zapewne będzie około 1/3 całej ludności Polski. Książka może liczyć na szeroki krąg czytelników, bowiem ukazuje warunki, jak można sprostać wyzwaniom przyszłości.

Książka Andrzeja Karpińskiego jest próbą odpowiedzi na pytanie jaka będzie przyszłość rynku pracy w Polsce. Jest to temat szczególnie dzisiaj aktualny. W obecnej sytuacji w zasadniczy sposób zwiększa tę aktualność ostatnia fala wyjazdów do pracy za granicę. Autor próbuje więc odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: „Czy sytuacja ulegnie poprawie na tym rynku, czy też obecne trudności mają charakter bardziej trwały”?, „Jakie zawody będą najbardziej atrakcyjne i poszukiwane na rynku za 10 i 20 lat?”, „Jakie pojawią się nowe zawody i specjalności?”, „Jakie z procesów zachodzących na naszym rynku pracy są zbieżne z tym, co obserwujemy w krajach wyżej od nas rozwiniętych, jakie zaś odbiegają od doświadczeń tych krajów i wyrażają naszą specyfikę, a nawet stanowią swoiste anomalie wymagające przeciwdziałania?”. Na podstawie takiej diagnozy autor proponuje konkretne kierunki działań i rozwiązań z jednym celem na uwadze – poprawy sytuacji. W konkluzji ocenia, że narastają racjonalne przesłanki dla osiągnięcia w ciągu najbliższych 10 lat odczuwalnego zmniejszenia poziomu bezrobocia pod warunkiem podporządkowania temu długookresowej strategii rozwoju Polski i polityk w stosunku do rynku pracy. Ponieważ mało jest tematów, które w tak dużym stopniu mogą dotyczyć każdego z nas, książka może być interesująca dla szerokiego kręgu Czytelników, ale najbardziej dla ludzi młodych wchodzących na rynek pracy. Dać im bowiem może orientację o możliwych kierunkach zmian i pozwolić związać swe kariery zawodowe z przyszłością rynku pracy w Polsce.

Książka Zdzisława Sadowskiego jest wydarzeniem na naszym rynku literatury ekonomicznej. Nie tylko dlatego, że przedstawia problemy o kluczowym znaczeniu dla przyszłosci Polski jak konieczność przejścia do trwałego rozwoju, model państwa, stosunek do Unii Europejskiej i gospodarki opartej na wiedzy, rozważania na temat ekonomii neoliberalnej. Ale przede wszystkim dlatego, że robi to w sposób nowy odbiegający od stereotypów prezentowanych często na łamach środków masowego przekazu. Podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, które już od kilkunastu lat nurtuje naszą opinię publiczną. Czy nie ma innej alternatywy dla obecnego modelu rozwoju wynikajacego z dogmatów głównego nurtu ekonomii, który w naszych warunkach przynosi obok postępu również szereg ujemnych następstw społecznych i ekonomicznych i nie zawsze pasuje do problematyki kraju, opóźnionego w rozwoju, jakim jest Polska. Książka włącza się w nurt światowych dyskusji na ten temat i zajmuje jasne stanowisko. Autor odpowiada na podstawowe pytania w sposób nowy odbiegając od obiegowych opinii. Otwiera tym samym nowe horyzonty i stwarza nowe nadzieje. Książka zainteresować więc może wszystkich myślących o przyszlości Polski, a w szczególności działaczy politycznych i gospodarczych różnych szczebli, środowiska naukowe, dziennikarzy i studentów.

Warszawa 2006, wyd. WDN, ss. 254

Książka Lesława Michnowskiego przedstawia wyniki jego wieloletnich studiów nad prognozami rozwoju świata. Zawiera próbę odpowiedzi na podstawowe pytanie: jak uniknąć zagrożeń i zjawisk kryzysowych w rozwoju świata przyszłości jakie rysują się w świetle tych prognoz. Zagrożenia te wynikają z niedostosowania światowej społeczności do życia w warunkach przyspieszonych zmian i związanego z tym ryzyka. Autor przedstawia dwie podstawowe drogi przeciwdziałania narastającemu kryzysowi. Oryginalną cechą pracy wyznaczającą jej specyfikę w literaturze na ten temat jest spojrzenie na przyszłość świata z punktu widzenia cybernetyki, a więc jednej z najnowszych dyscyplin nauki światowej. Autor prezentuje własną koncepcję rozwiązywania problemów, którą widzi w ekohumanistycznej wizji rozwoju ludzkości i kreśli główne kierunki strategii jej realizacji. Książka może zainteresować wszystkich tych, których interesuje przyszłość świata, ale przede wszystkim młodzież i działaczy społecznych i politycznych.